Sen yoktun...þahitti beni görenler. Toprak çatlak, bir yudum suya aman dilerken. Sen yoktun. Sahillere dalgalarla sesleniyordu. Gittin ve bittin der gibi. Yürek çaresizliði seyrediyordu. Sen yoktun. Toprak aðlýyor,yalvarýyordu. Sessizlik sarmýþtý tüm bedenimi. Hüzün ardýna kadar açýlmýþ, kapýydý artýk. Günler ay,aylar yýl olmuþtu. Sen yoktun....S.A.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Ataseven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.