ONÜÇ YIL
Onca yýl geçmiþti aradan,karmaþalar arasýndaki sözlerle,
Çok uzun bir onça yýldý,
Geçerken, bugünlere gelindiðinde yaþanacaklarý hiç düþünemediðim bir onça yýl,
Hislerim hep konuþdu aslýnda bir gün bile duraksamadan,
Mevsimler hep kýþdý inan,bakma sen çiçek açan ,meyve veren aðaçlara.
Bazen þehir bana çok yabancý geliyordu senin yokluðunla,
Ýçimden sen geçiyordun, duymuyormuþ gibi yapýyordum kollarýnda,
Hissediyordum oysa seninle yaþanacak çok þeyler olacaðýný,
Bilmelerim fayda vermezdi sana olan sevdalarýma.
Kapýlar çalýnýyordu,
Açmak ve açmamak arasýnda kaldýðým istasyonlarýn son duraklarýnda inerken.
Rasgele alýþ veriþlere çýkmalarým belki bir kaçýþtý oysa,
Yabancýsý olmuþtum,köþedeki sokak lambalarýna...
Yaðmurlu havalarý severdim
Elimde dumaný üzerinde mis kokan çayla pencereden gelip geçenleri seyretmeyi,
Onça yýl geçmiþti oysa,
Ben o son sözlerinin ne anlama geldiðini kabullenmiyen bir çocuktum.S.A..2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.