Yâr - ý Müstesna’ ya;
I
Cefaya dost kalemim bu gece bir daha yaz!
Gelip temmuzu vurdu hicran bûseli ayaz;
Rahmânî bir rüyada perdeler aralandý
Yarým kalmýþ bir mâzi peþ peþe sýralandý
Kabuk tutmamýþ sîne bir daha yaralandý
Savrulan bir geçmiþten dökülen küldü sanki
Zaman çürük dikiþmiþ; tel tel söküldü sanki
Tuvaldeki þâheser düþüp döküldü sanki
Gelip temmuzu vurdu hicran bûseli ayaz
Cefaya dost kalemim bu gece bir daha yaz.
II
Ýklimler tersyüz olup güneþ güne küsmüþtü
Mevcudun ihtiþamý meðer yalnýz süsmüþtü!
En keskin kavislerle þekillenip kaderin
Sefilliði tatmýþtý bu maðrur derbederin
Ne Ýsâ’nýn doðuþu ne hicretti mîlâdýn
Bir anda tersyüz oldu þâþaalý hayatýn
Nasýl bir tecelliydi henüz baþlarken biten?
Nasýl çaresizlikti elinden kayýp giden?
Ýþte o ikbâlsizin yine rüyana düþtü
Kahrýn ýstýrabýný bir kez daha bölüþtü.
Doðuþtan lâl olanlar görseydi dillenirdi
Zarafet yenibaþtan doðup þekillendirdi
Hangi gözler bu denli mâsumiyet tanýrdý?
Hangi bakýþ kendinde bu efsun var sanýrdý?
Böyle nârin kelâma râm olmaz mý bir lisan?
Böyle ulvî bir lûtfa nasýl özenmez ihsan?
Yaradan kýskançlýðý almasaydý fýtrattan;
Bekâda bir tek hûri geçemezdi sýrattan!
Safa geldin! Sevdanýn en günahsýz elçisi
Hoþ geldin! Sonsuzluðun müstesna habercisi..
Býraktýðýn gibiyiz… Her þey koyduðun yerde
Odan ayný düzende, camýnda ayný perde
Göz nurunu yansýtan örtüler solgun biraz
Salonun kapýsýnda ayný inat ayný naz
Sehpalarý süslüyor parça parça çeyizin
Köþeler sen kokuyor, hâlâ ses verir izin
Bahçedeki her aðaç, her çiçek, her renk sensin
Bizi ayakta tutan düzen ve ahenk sensin
Kuþlar adýnla öter, aþkýnla açar gonca
Derin derin âh çeker ana þâhit Sapanca!
O günden sonra inan kâinat çok iþtahsýz
Rüzgâr serseri gibi, fýrtýnalar dergâhsýz
Ne çamlar çam kokuyor ne kokunun tadý var
Güzellik tarih oldu, sanki yalnýz adý var
Baharlar kýþ soluyor, kýþlar kýblesiz artýk
Mevsimler kýrýk dökük, yýllarýn dibi yýrtýk
Özenle iþlediðin gönlüm nadasta þimdi
Mahsulü vefa olan hâtýran yasta þimdi
Bu nasýl bir tahammül; kendime þaþýyorum!
Eðer bu yaþamaksa farzet ki; yaþýyorum (!)
III
Sesinden baþka sesi kulaklarým duymuyor
Billûr pabuçlarýna hiçbir ayak uymuyor
Saçýna deðen tarak baþka saç taramadý
“ Halefiyiz “ diyenler kapýna varamadý
Seni tanýyan yürek senden geçer mi gülüm!
Böyle bir yâr üstüne yâren seçer mi gülüm!
Varsýn ecelim olsun hasretin; alev alev
Yeter ki beni yine o bakýþlarýnla sev
Zannetmesin sabahlar rüyamý böleceðim!
Hayâlinle yaþayýp, düþünde öleceðim…