Doðum gününe
Yaz cefakâr kalemim; yarýlsan da yine yaz
Bugün bir büyük bayram, bugün sana imtiyaz
Bulutlar aralandý, güneþ yükseldi bugün
Aþk adýna ne varsa coþkusu seldi bugün
Bu dünyaya sýðmayan dünyaya geldi bugün!
Sakýn kaybettim diye sýkma avuçlarýný
Bir bir tövbeye gönder en aðýr suçlarýný
Ebedî saadete ada oruçlarýný
Aç yine ellerini arza dokunsun niyaz
Sürme deðmemiþ âhým! Kýrýlsan da yine yaz.
( I )
Gök; Belirsiz bir renkte, toprak; donuk nevresim
Mâzi; tuvalde kalmýþ henüz bitmemiþ resim
Ziyam! Hele sensizlik... Adý konmamýþ mevsim!
Kaçýncý intihara sehpa oldu bu ahraz?
En muteber silahým! Kýrýlsan da yine yaz :
Sana hasret bulutlar ezberledi nem nedir
Güneþ yasý tanýdý, gök tattý; mâtem nedir
Yüzünü okþayýnca ehilleþen rüzgârlar
Fýrtýna þöyle dursun, melteme tövbekârlar
Yollarýný ýþýyýp eþlik eden yýldýzlar
Bir daha görülmedi yalnýzdan da yalnýzlar
Gece sabaha küstü, sabah; gündüzden ýrak
Yeryüzü tanýmadý böyle vahim bir kurak
Gidiþin, bir vataný ihtilâle savurdu
Ardýnda kalan hasret ateþleri kavurdu.
Kaç ana var rahminde böyle cenin saklayan
Kaç þafak var kendine doðuþu yasaklayan
Senin topuklarýnla hayat bulan böcekler
Sanki ölümsüzlüðün sýrrýna erecekler
Dudaðýný lûtfedip deðdirdiðin pýnarlar
Teheccüd tesbihinde hâlâ seni anarlar
Omzunu yasladýðýn aðaçlar köksüz artýk
Yürüdüðün sokaklar, caddeler öksüz artýk
Nerede saçlarýnda onur bulan çiçekler?
Heyhat! Böyle bir tahtý daha görmeyecekler.
( II )
Baþka nidâ mý kaldý duyduðum son salâdan
Kulaklarým çýnlýyor þiddet-i vâveylâdan
Neyleyim Züleyhâ’yý, bana ne her Leylâ’dan!
Gönül fetva tanýr mý kendi vermezse cevaz?
Susmasý zor cenahým! Kýrýlsan da yine yaz :
Yaz! O deniz gözlerde kaybolan enginliði
Yaz! Bir kula bahþ olan Ýlâhî zenginliði
Sevdanýn görülmeyen müthiþ izzetini yaz!
Çilenin yudum yudum tatlý lezzetini yaz!
Gamzeler bir sîmaya bu kadar mý yakýþýr?
Hangi yâr yüreðiyle böyle mahmur bakýþýr?
Ne olmuþ saçlarýmda bir kaç beyazým varsa?
Bir tebessüm eder mi yüzlerce baþ aðarsa!
Adýndaki her harfi zînet edip sakladým
Vallahi! Þu gönlüme giriþi yasakladým.
And olsun ki; gözlerim baþka göz görmeyecek!
And olsun parmaklarým baþka saç örmeyecek!
Sana meftun yüreðe yürek dokunmayacak!
Mýsralarda sen yoksan þiir okunmayacak!
Sevdiðin mahremine haram deðdirmeyecek!
O müstesna boynunu yere eðdirmeyecek!
Hulyalar furya olsa dönüp de kanmayacak!
Yaratýlmýþ bir caný yâr diye anmayacak!
Ardýnda býraktýðýn tûfan durulmayacak!
Dünyevî bir vuslata saat kurulmayacak!
( III )
"- Bu nasýl bir velâdet " diyorsam vebâl midir?
Yâ Rab! Hercümerc hâlim hak ettiðim hâl midir?
Benim de imtihaným bu büyük zevâl midir?
Haddi aþmak ne haddim! Bu seda; sessiz avaz
Sýðýndýðým dergâhým! Kýrýlsan da yine yaz :
Böyle bir teþrif vakti isyan mýdýr düþtüðüm?
Hicranýn tescili mi feryatla bölüþtüðüm?
Ne olur titremesin bir cümle kursun sesim!
Sonra varsýn kesilsin, tükensin son nefesim!
Hissetmesin de ziyam! Üzülüp burulmasýn
Yaþýmý silmek için doðrulup, yorulmasýn
Hangi kara siyahsa onu baðlayacaðým
"- Ýyi ki doðdun! " Deyip öyle aðlayacaðým
Umut; saðanak olsa hüznümü boðmayacak
Seninle batan güneþ bir daha doðmayacak...