BENİM BABAM

Kemah tan göç eyledi, mekan tuttu babasý,
Dünyaya geldiði yer, Refahiye kazasý,

En büyük çocuðuydu, sanduk eminlerinin,
Ana kucaðý yoktu, çocukluk günlerinin,

Önce bir terzi oldu, Ýstanbul gurbetinde,
Sonrada bir tahsildar, doðunun köylerinde,

Geç de olsa bir fýrsat, Asumanla evlendi,
Mütevazý yuvasý, Müveddet’le þenlendi,

Þu sahtekar dünyaya, bir yiðit daha verdi,
Rafet dünyaya geldi, hayatý neþelendi,

Zorlu günler ardýndan, Erzincan’a yerleþti,
Þerefli hayatýyla, yaþamýnda devleþti,

Vatana bir müfettiþ, bir subay yetiþtirdi,
Güzeli destekledi, çirkini eleþtirdi,

Yeþil ördek türküsünü, ne kadar çok severdi,
Memleketim deyince, þu þiiri söylerdi.

“Erzincan ovasý, kýþa kanar mý,
Karlarýn üstünde, ateþ yanar mý,
Seni titremeden, diller anar mý,
Dün gerçektin, bugün yalan ERZÝNCAN,
Topraðýn altýnda, kalan ERZÝNCAN,,

Tavla denen oyuna, nasýlda müptelaydý,
Þeþi vur,beþi çek der, ne de güzel oynardý.

Arabaya bindimi, ön koltuða oturur,
Palaný tak deyince, söylenerek somurtur,
Köprüleri sayarak, hesap yapar kendince,
Geçen sene geçtik der, eðlenirdi zevkince.

Saati geldiði an, yemek hazýr olmazsa,
Eli ayaðý titrer, karnýný doyurmazsa.

Çok yufka yüreklidir, sevinçten hemen aðlar,
Torunu Mustafa’yla, günlerini oyalar.

Kulaðý az duyardý, anlamadým “hý”derdi,
Tekrar anlattýrarak, konuyu öðrenirdi,
Yüksek sesle konuþup, mevzuyu anlayýnca,
Saðýr mý var baðýrma, deyip sinirlenirdi.

Þekersiz yaþayamaz, leblebisiz yapamaz,
Kanepede kestirir, yataðýna yatamaz,
Kalk yerine yat, üþütürsün deyince,
Bir çay getirin bana, diyerek kaale almaz.

Sol bilekte tespihi, çekmeye hazýr bekler,
Belli olmaz zamansýz, bazen de helva ister,
Þöyle bir dolanayým, diye çýkýnca tura,
Saatlerce yürüyüp, ayaðýný sürükler.

Ne kadar anlayýþlý, ne kadar mütevazi,
Biliyorum kendinden, cümle insanlar razý.
Mülayimlik ruhudur, iyilik göbek adý,
Ýnsana deðer vermek, en kýymetli sanatý.

Ýþte böyle dünyada, yaþadý sona geldi,
Muhannete muhtaç, eyleme rabbim derdi,
El ayaktan düþmeden, hüdaya emaneti,
Kimseye yük olmadan, teslim etmek isterdi.

Ne temiz bir insandý, adý MUSTAFA LEMÝ,
Koca bir kamyon diye, belirlendi eceli.








Rafet Haznedar


Sosyal Medyada Paylaşın: