Karşımdaki denize
Karþýmda bir deniz,
Kýpýr, kýpýr kýpýrdar daðlardan esip gelen yelinden.
Düþünürüm karþýndaki kýzýl ufkun mavisine bakarken,
Yine hüzün doluyum ve oturmuþ düþünüyorum sessiz, sessiz..
Gözlerim buðulandý geçmiþi düþlerken,
Anýlar yaþ oldu sel oldu, döküldü yerlere.
Olmuyor, deniz.
Böyle olmuyor sen bensiz, ben sensiz…
Baktým.
Bir kayýk var denizde.
Suratla gidiyor belli ki o motorlu,
Kuyruðundan sýmsýký yapýþmýþ ak köpükler,
Dolu, dolu…
Balýk mevsimi deðil, ne arar bilmem o motorlu,
Deniz çalkantýlý,
Sanýrým dalgalardan, þaþýrmýþ o yolu…
Düþünürüm.
Karmakarýþýk duygular çýkamadým içinden.
Ýçimde hazin bir boþluk,
Kalmam gerek ama kalkamýyorum yerimden..
Maviler býrakmaz beni, kalkmak gelmiyor
Ýçimden.
Eski günlerde aklým.
Bir zamanlar yedim içtim denizden.
Ýçimde bir özlem vardý,
Maziye karýþan yýllar önce,
Tuttuðum lagoslar, barbunlar çubralar kara gözler hala aklýmdaydý.
Ne günlerdi o þimdi maziye karýþan günler.
Oysa deniz, elimi uzatsam deðecekti,
Çünkü yanýmdaydý.
Ey mavideniz.
Çýrpýnýp durma karþýmda.
Yoksa atarým bak, mavi sularýna kendimi.
Fakat yüzmesini unuttum, boðulurum kurtaramam kendimi.
Hayallerde kalsýn geçmiþteki günlerim.
Sorma sakýn.
Sana bile anlatamam derdimi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.