geldi
yok demedim
gitti
kal demedim
her seferinde daldým
bilmediðim kuyulara
kanýmý da emdiler
þehvete durmuþ
aç gözleriyle
yeri geldi
emdim kanlarýný ben de
vurdular
vurdum
kýrdýlar
kýrdým
sevdiler
sevdim
yaþadým her bir zerresini
deli aþklarýn
istediklerince
ve istediðimce
hazzým doruklarda
ama
çekmedim temize daha
eskizleri
her biri karalama aþk
her þey karman çorman
gerçeðim nerede?
atilla güler