Sabýr, eyvallah etmek midir? Her þeyi sessizce içine atar gidersin ya Var olan mülkün ile sürünürsün yerlerde Biri bir tokat atar yüreðine, diðeri sýrtýna yumruk Suda eriyip bitmek midir? Sabun mudur köpük köpük Ve sabýr, kâh gelip, kâh giden Anýlar mýdýr bölük pörçük…
Sabýr, kalleþten deðil, dosttan pusmak mýdýr? Ukalanýn vazgeçilmez dürtüsüdür allamelik Yapamadýðýný yapar görünmek Forta* ile oturur ekâbir Sözlerine sinmiþ taþar her zaman kibir Yok saymak tevazuu, hasedi artýrýyor madem Kalpte hastalýk yapmaz mý bunca kir? Cahile dayanmak Ateþte yanmak mýdýr? Ve sabýr, bilip de susmak mýdýr?
Sabýr, ince ince erimek midir? Kar gibi, buz gibi… vakti gelince, Soðuk olsa da hava… ince ince eser rüzgâr, “Eri !” emri yüklenince, Ve Rabbin bahar müjdecisi ýlýk yelince Ýçten içe gökkuþaðý renklerini soldurmak Ara tonlarý tanýmadan yaþamak Olmayan eþi boþamak Ateþe gidiyorken Sabýr, taþ baðlanmýþ ayaklarla yürümek midir?
Sabýr, âleme bakýp ötesini gözlemek midir? Güneþi doldurup yüreðe Ayý çehreye yansýtmak Yýldýzlara bölünüp, gökleri süslemek Korkmak, yine de her þeyi göðüslemek Ve sabýr, evveli özlemek midir?
Güneri Yýldýz (Elazýð,03.06.2011)
*forta: Yalan, palavra… .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.