Küçüktük / Sevdada Büyüdük

Adýný hasretin koyduðu bir romanýn
En ýslak cümlesinden sesleniyorum sana.
Uzaklýðýmý unut ey yar.
Aldýðýn her nefes kadar yürü bana.

Ve Þükret Elif miktarý.
Bir dua miktarý sev beni.
Ýçine, ta yüreðinin en derinine iþle beni.
Beyaz duvaðýna deðil,
En aðrýlý sancýna ilmekle yüreðimi
Siyahýna nakþet tuzu eksik yaralarýmý..

Evet küçüktüm ben.
Sevdayý sende görünce adýn miktarý büyüdüm.
Büyüdükçe harflerin gölgelerinde
Gittiðim her yolu sana yordum.
Ve yol oldum sana varýlan.
Cümleleri ta senli anlattýðý yerden vurdum.
Sonunda yüreðimi büküp
Kalem oldum sana yazýlan.

Senin geçtiði her satýrýmýnn acý kokan yanýna
Ben bir mutluluk kipini serpiþtirdim.
Günahý boyuna her bir siyaha,
Ben bir beyaz umut cümlesini çizdim.
Yan yana yürüyemesek de,
Sevdanýn içinde sýrt sýrta duran iki harf olduk biz.
Sonra büyüdük..
Sonra sevdaya büküldük.
Acýya yük,
Mutluluða atfedilmiþ bir söz’dük.

Evet imkansýzdýk..
Biraz da günahkar.
Sesimizin en tok yanýnda yaktýk acýyý.
Savaþýn tam yenilgiyle sonuçlanacaðý bir yerde
Göz göze geldik.
Cümleye nokta vurmaya ramak kala
Biz sevdaya omuz veren’dik.
Eksik yanlarýmýzý kapatmaya çalýþmadýk.
Acýya aðladýk,
Günaha bir beden ayarladýk.
Ama sevdadan geriye hiçbir adým atmadýk.

Bazen sustuklarýmýzdan anlamlý cümleler adadýk
Ölü harfler mezarlýðýna.
Bazen de konuþtuklarýmýzdan acýyý ayýkladýk
Mutluluðumuzun en ýslak safýna.
Zaman aleyhimize olsa da
Tüketmedik sevdayý.
Tükenmedik,
Uzaklýðýmýz iliþse de bize
Hiçbir zaman bükmedik boyunumuzu.

Hep gecenin üçüne kuruluydu sesimiz.
Geceye nefeslerimizi ördük.
Sesimin senli yanýyla seni anlatýrken
Ben sana nufüz ediyordum.
Sen ise siyahýn en tekil yanýndan kaçýp
Yüreðimin en ýslak yerinde
Umuda gülümsüyordun.

Evet büyüdük þimdi.
Demlendik sevda çaydanlýðýnda.
Aðzýna kadar dolu bir cümlenin ucundan
Küçük bir umudu paylayýp
Büyük bir mutluluðu içtik.
Sevdanýn bir yanýna sen dudaðýný dayadýn,
Bir yanýna da ben..
Kana kana içerken nefeslerimizi,
Yüreklerimizi sevdaya muska diye asýyorduk.

Þimdi elimizde bir fýrça.
Birbirimizin eþgallerini çiziyoruz.
En masum yanýmýzdan kanatýp siyahý,
Bir beyaz kaðýdýn içine
Adlarýmýzý sýrt sýrta veriyoruz.
Bir mektuba konu oluyoruz sonra.
Giriþ cümlesinde ben,
Geliþme bölümünde sen..
Sonuç kýsmýnda biz..

Yalnýzlýða üryan doðan,
Acýya isyan kusan
Ýki yüreðe bir cümlelik mezar yeter deðil mi sevgili.
Gel adýný yanaþtýr adýma.
Sýrt sýrta durmayý bilmeyen yüreklerimize
Kemiklerimizin yan yana durmasýný baðýþla.
Kentinin bir sinemasýnda
Romantik bir filmi izleyemesek te
Býrak adlarýmýzýn telif haklarýný
Sevdaya miras býrakalým..

Yalnýzlýða doðan
Sevdada büyüyen yüreðine selam olsun sevgili..
Adýmý da,
Soyadýmý da sana baðýþladým sevgili..
Helal olsun…
Helal olsun..
Helal olsun..

Helal-i hoþ olsun seni sevmelerimin.
Çünkü hayatýn en içten yanýnda sevdim seni.
Umudun en ýslak zamanýnda seviyorum seni.
Ve de mutluluðun en imkansýz safýnda
Seveceðim seni.
Ýyi ki varsýn sevgili..
Ben varken yalnýz deðilsin.

30 Ocak 2010

Mavi Bilyeli Adam

Ýsmail Sarýgene
Sosyal Medyada Paylaşın: