Aşk Ateşte Büyür

ne çok hevesliyiz
büyük heyecanla
dökülen sözcükleri topraða vermeye
siyahý soluk geceler eþliðinde
oysa
toprakta üþür sevda


ben sustukça
sustu isyanlar içimde
renkli balonlar yaðdý gökkuþaðýndan
göremedim
çocukluðum düþtü aklýma
hissedemedim
eðildi maðrur baþým
zaman seccadesine


ya ben çok erkendim sevmeye
ya sen hazýrdýn terketmeye


doðanýn sesini okþadým
sessizliðimle
gitme demek gelmedi içimden
git
yalnýz kalabalýða mahkum et kendini
bir yudum sevgi
renksiz bir buðu gözlerinden süzülürken
güne katýk olur içinde sýzý
sinende saplý býçaðýn
kanayan kýrmýzýsý gibi
hadi git


asýk suratlarýn içinde kalýnca tebessümlerin
ne beni anýmsa
ne maziyi
yok olduk baharla birlikte
bir parça düþe dalýp
yaþayamadýklarýmýza yandýk hep


usulca çekil karanlýða
burun kývýrdýðýn hayatýn
kývrýk bir köþesinde yak koca bir asrý
düþlerini bir kez olsun
hayra yormayýnca
ölesiye korkup
yasakladýn kendini aþka
çünkü
düþlerinde bile yer yoktu bana


bu bir yaþam telaþýydý oysa
aç bakýþlý martýlarýn gözlerine düþüp
daðýlýnca lokma lokma
uzaktan çalýnan ýslýk misali
kaybolacaksýn yankýsýnda


varsýn saatler sussun
dökülsün kalemimden hüzün terleri
yelkovan yorgun olsun
bir kez daha bak gölgene
hadi durma
susturmuþken içindeki çocuðu
uyandýrma


bir nefes çekip gök boþluðundan
daha sýký kavradým hayatýn ellerini
daðýldý kara bir dumanda sevgi
sanki benim hiç
senim olmamýþ gibi


henüz küsmedim hayata
vakit çok erken
kýrýlgan bir serçenin titrek bakýþlarýný
býraksan da avuçlarýma
aþkýn hayalinde yandý düþlerim
dokunma
talan edilen bunca yýldan sonra
bahara veda etmek zor benim için


sabrýmý kucaklýyorum
sarkan her geceden sonra
gülümsüyorum
uyanýyorum
yeni bir sabahýn gözlerinden öpüyorum
ve sensiz bir geleceði düðümlüyorum
bana iþlediðin
günahlarýn yakasýna


oysa
ayýn küstüðü gecelerde
yüzüm düþerken yere
ateþler yaktým içimde
aþký büyüttüm


bir kez daha veda edersem yaza
geriye kaç mevsim kalýyor


anlasana...










Sosyal Medyada Paylaşın: