Hangi yönden geldiði bilinmeyen Esmekten aciz yellere Kendini teslim edenler Fýrtýnayla boðuþuyoruz dedi.
Yaðmurlar yaðarken Benim için yaðýyor diyen diller Topraðý düþünemediler Çamur birikintisinde can verdiler.
Bu yoldan dönülmez deyip Uzun yokuþa saranlar Soluksuz bir patikada Karanlýða mahkum býrakýldýlar.
Güneþi düþlemeliydi oysa insan Yakan turuncu rengi bulmalý Sadece ona teslim olmalýydý Umutlarý tüketmeden aramalýydý. Belki bir ezan sesinde Belki pencerede ki bir çiçekte Belki evinin önünde oynayan çocukta. Kim bilir? Belki de içinde bir yerdeydi turuncu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
seyide cinaloğlu doyran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.