…………………………………………………………………………………………………… Vasýl-ý Hak Olmaz
Vasýl-ý hak olmaz cihanda kiþi Aþkýn kazanýnda haþlanmayýnca Kul etmeden özür olur mu veli Kahr-ý eda ile taþlanmayýnca
Perde-i ikbalden uyar gözünü Meclis-i irfanda söyle sözünü Bir kamil mürþide bent et özünü Aðaç meyve vermez aþlanmayýnca
Niceler varlýða güvenirler çok Þükreyle halika sen halin ebak Amel çokluðuna hiç itibar yok Kulundan halikýn hoþlanmayýnca
Gel gönül kalbini pak eyle bu dem Ererim menzil-i ala her dem Dokunmaz Suzani destine hatem Bir üstattan üstü kaþlanmayýnca ……………………………. Mamaþlý Suzani-2- ……………………………………………………………… 1892-1945. Kangal’ýn Mamaþ (þimdiki adý Soðukpýnar) köyünde doðdu. Asýl adý Vahap Bozkurt’tur. Okuma yazmayý babasýndan öðrendi. Ayrýca Alevi geleneklerini ve tarihi bilgileri de babasýnýn yardýmýyla edindi. Zaman içinde katýldýðý cemlerde zakirliði ve buna baðlý olarak birçok eski aþýk ve deyiþe iliþkin bilgi sahibi oldu. Kurtuluþ Savaþý döneminde kardeþi Revani’yle birlikte askere alýndý. Askerlik sonrasý yeniden köyüne dönen Suzani bu dönem içinde kendini daha geliþtirdi. Özellikle yöredeki birçok genç aþýk gibi Suzani de Mamaþlý Aþýk Hassöð’den ders alarak bilgisini pekiþtirdi. Baðlama dýþýnda keman ve ud çalmasýyla da bilinen Aþýk Suzani þiirde çeþitli örnekler verdi. 1931 yýlýnda Ahmet Kutsi Tecer tarafýndan düzenlenen Aþýklar Bayramý nedeniyle kardeþi Aþýk Revani de olmak üzere Dýþlýklý Yarým Ali, Þarkýþlalý Aþýk Veysel, Hikayeci Aða Kahya, Aþýk Süleyman ile birlikte Sivas’a çaðrýldý. Bu dönemden sonra adý daha fazla duyuldu ve deyiþleri çevrede yayýlmaya baþladý.
Bazý araþtýrmacýlar tarafýndan, Sivas’a göçmüþ olmasý ve isim benzerliðinden dolayý Artvinli Suzani (1855-1918) ile karýþtýrýlmaktadýr.
Aþýk Suzani Sivas’ta öldü ve Abdul Vahap Gazi tekkesinde topraða verildi.