Koruluklar üzüm asmalarýyla çevrelenmiþti en son... Duvarlar betondan yoðrulmuyordu Ve Gri yeþile vurmuþtu Monoton bir gün deðildi herhangi biri için ..
Beraberinde getirebileceði sevgi kýrýntýlarýný yola serpmiþti adam.. Kalbinde kalan yanýlsamalarý yansýma sanýyordu. Onu; Sevdiði mi anlamýyordu, O sevenini mi taþýyamýyordu... Bilinmez.. Bir yara vardý sinesinde sýzlayan. Zannediyordu ki serperse yüreðini; taþýmak zorunda kalmayacak aþký omuzlarýnda... ve yüreðini kuþlara bu yüzden hediye etmiþti bir öðle vakti.
Kuþlar asmalarý kemirdi tadýna doyamadýðý sevgilerin üzerine... Koruluklar o günden bu güne ýssýz Ve beton artýk duvarlarda yoðruluyor.. Kuþlar da aç... Serpilen sevgilerin üstüne sýðýrcýklarýn Yürekli bir adam kalmadý sýðýnacaklarý Kalmadý Ve kuþlar bir daha aç kaldý.
Asena Gülsüm Güneþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Asena Gülsüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.