Prangalar

Göz kapaklarý arasýndan,
süzülen bakýþ
bir yüreðe tutsak...
Saðý yalan, solu yalan
varsa o var,
yoksa o yok,


Mýh gibi çakýlý durur
yüreði yürekte...
Dört duvar arasýna hapsolmuþ,
bakýþlarý ayrýlan
sevgi dolu,aþk dolu,
için için kanayan yürek...


Ürkek ve maðrur,
uzaktan sallanan bir el,
yoluna odaklanmýþ,
’Yeter gel artýk’diyen gözler,
ama nafile,
prangalar çözülmeden bilekten...


Dayanýlmaz bir sýzý,
yakar için için,
uçan kuþtan,
yerdeki karýncadan,
medet umar,
bir umut belirir bazý bazý...


Sabrýn,
selametini getirir,
karmakarýþýk olan aklýna
vuslatýn,
ikinci perdesini bekleyen,
hayallerle avunur,
bir nebze serinler,
yanýp tutuþan,
sevda yüklü yürek...





AHMET MORAN


Sosyal Medyada Paylaşın: