Yemin olsun ki, Ben hep yolcuydum Sor duraklara, Yolculara özgü vedalara sor Tanýdýk gelmem onlara. Arsýzca yollanýþým tek sana Dönüþsüz biletlere yazýldý adým.
And olsun ki, Düþmedi aklýma diline deðmeyen tek ses Ve deðdiyse zerreme senden baþka bir nefes Yaz kaderimi sessiz harflerle, Ebedi hiçliðe razýyým Sendeki Ben’e deðmesin leke.
Söz olsun ki, Alnýmdaki coðrafyaya sindi izlerin Ve daðýnýk saçlarýmýn aklarý, Ellerine hasretindendir. Toplarken arta kalanlarýmý Sensiz noktaya aksetmedi düþüm Yokluðunaydý izdüþümüm..
Ümidim suya, Baþým öne düþtü. Elime yangýn, Dilime sus düþtü. Alnýma kara, Deftere silinmez yazý düþtü. Ve kasem olsun ki, Kadere isyan Yüreðe nisyan düþmedi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
sürgünce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.