ben çocukken büyütüldüm belki de bundandýr bunca eksikliðim ki hala her yenilgide biraz daha eksilirim
eksilebilmek de bir yengiymiþ aslýnda bunu da hiç kaldýðýmda anladým
aslýnda hep bir varmýþým bir yokmuþum
ki birlik de bir masalmýþ bunu yokluðumda anladým
anladým diyorsam da aldýrmayýn aslýnda lafýn aslýndan bir hayli uzaðým tevazudan sýyrýldým da biraz bundandýr bu aymazlýðým...
bir eylül sancýsýydý birden uzatan boyumu onca eylül geçtiyse de üzerinden dolduramadý açýlan boþluðu
boþluklar hep zifiridir ve nedense çocuklar çabuk kirlenir...
kirlenmek gerçekten güzel midir
deðilse/ bunca kirlenmiþlik nasýl temizlenir...
misal/ geçen oðlum farketti dilime pelesenk olmuþ "konsept" kelimesini hayýrdýr sen de mi modaya uydun dedi
irkildim birden bir ona baktým bir elimdeki tv kumandasýna -o gündem bu seçim o skandal bu tutuklama þu ergenekon beriki yafta derken baktým yeniden kanka olmuþuz tam sekiz yýllýk küslükten sonra-
kumanda deyip geçmemek lazým dinden de büyük bir afyon hattý zatýnda hatýrlarsanýz havai fiþek gösterisi konseptinde izlemiþtik baðdat bombardýmanýný doksanlý yýllarda ve bizden evvel vicdanýmýz uyumuþtu huþu içinde yataklarýmýzda...
bakýn/ yine konsept dedim yahu konsept dilimi tv beynimi becermeden evvel ben ne derdim ki türkçe kirliliðinden ziyadesiyle rahatsýz bir bireydim hatta dicey ve vicey aðzýyla/hani aðzýný yaya yaya amerikan aksanlý türkçe konuþanlardý en büyük derdim...
üslup tarz kavram ve hatta en yalýn haliyle þekil veya biçim imiþ konseptten evvel dillendirdiklerim
gördüm ki kelimeler söylenmeyince küsermiþ gogýl amca olmasa neylerdim...
bir de binsekizyüzseksenbirde selanikte doðan ve çocukluðu boyunca karga kovalayan atatürk’ümüz var bu kirlilikten fazlasýyla nasibini alan...
itiraf edeyim yeri gelmiþken eylül sonrasý eðitim aldýk ya hiç bir þey öðrenmeyelim esasýnda
ne kadar gereksiz bilgi varsa ezberlettiler ya inanýn nefret etmiþtim atatürk’ten oysa bir nutuk yetermiþ onu anlamaya ve ona aþkla baðlanmaya...
ama unutturmanýn en iyi yolu putlaþtýrmaktýr ya adýný mütemadiyen zikredince fikrine hacet kalmaz ya iþte öylesi bir karmaþa
öyle ya samsun’a yürüyen deniz’ler de atatürkçü onlara daraðacýný reva görenler de eylül’ü hakiye boyayanlar da atatürkçü eylül’de hapsi boylayanlar da...
hasýlý saðý solu orta yolu hatta/ parký barajý sokaðý ve yolu da atatürk adýyla amma fikirleri yok ortalýkta...
zira korkunun sultanlýðýnda meydan bunca boþ kalýnca eylül’ün mimarý coni cirit atýyor ve onun piçi cehalet at koþturuyor yurdumda...
ha bu arada yetmez ama evet diyerek ahkamkesen ve ziyadesiyle bilengiller meðer güneþin zaptýndan çoktan geçmiþler...
atýný beceren kovboy edasýyla sadece zapta geçirip bölünerek çoðaldýklarýný sanýyorlar yapay aydýnlýðýn karanlýðýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen Destanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.