içimdeki gardan sana trenlerle yolladým baþýboþ yaðmurlarla çiselerken yeryüzüne üþümüþ ayaklarýna bir çift çorap
beni gönül aynanýn kýrýklarýna sakla diye
sinemdeki kýzýl yarayý tanýyan tüm aþýklar kalplerini bende biler acýlarýn zehrini de panzehirini de gece yer tüm dertleri beynimin ovasýnda doludizgin
ýþýkla boyadým gökyüzünü aþkýn tohumunu taþýyan bir gülüþle
sevdaya gizlenmiþ bir kuþum çaresiz gözyaþlarým yýkar seni özümü dolarken sözüne
kiraz tadýna saklanmýþ bir özlem þarkýsýyla bakýþlarýnýn gölgesine sýðýndý bitmiyor anaotuna sarýlý düþlerim tükenen ateþinden atladýðým bir nevruz mührünü açamadýðým bir geçmiþ
7 haziran 2011 /Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmanesat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.