her þeye ilaç olan zaman bir bu yaraya çare olmadý, bütün yollar senden ayrýldý, ben ise sen de kalakaldým, senden nasýl çýkacaðýmý bilmeden, beni kendine kilitliyorsun, sana kavuþmanýn da imkaný yok, nefes alan ama yaþmayan bir bedeni, yer yüzünde býrakýyorsun, sonra da buna aþk diyosun, sahi kavuþamamazlýklar ne zamandýr aþk oldu? kendine saklayýp, onu sahiplenmemek miydi aþk? yoksa bütün bedenini ona katýp, ayný beden de bir olmak mýydý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
gorkem19 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.