yýkýk viran bir þehirin
sessiz ve tozlu yollarý
akþamýn son saatlerinde
kalbimin yaþadýðý
içimi ürpeten bir rüzgar
yalnýzlýk çökmüs
kör kuyularýmda
anlamaz beni yýldýzlar
gecenin karanlýðýnda
aðlarým halime
gücümün kalmadýðý
þehrin gürültüsünde
sevinçlerime hüzünlerime
mutlak bir bakýþýn
bana hayat verdiðini sandýðým
yalnýzlýk denen illete
çare buluduðumu hissettiðim
yýkýlasý dünyada
hayallerimin var olduðu
umuda doðru
sabahýnda mutlu
açtýðým gözlerimi
güneþe karþý
birden yýkýldým
anlayamadýðým hissederken
acýtan bir duyguyu
yine yalnýz.....
yine yýkýk......
hayallerden yoksun
umutsuzca yaþamanýn
acýsýný benliðimde
aðlarým halime
sessiz ve yýkýk
viran bir þehirde
yaþarým yine
gittiðinde....
vkeskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.