Karanlýk bir otoban yollara çizili beyaz þeritler
bir yolculuk daha baþlýyor kendi içimde
gidenin hüznü var geride kalanýn anlamadýðý
camdan bakarken aðlamalar gören ama
her nedense metanetli davranmayý tercih eden
bir buruk sevdanýn izleri var içimde giderken
Son nefesimi aldýðým bu þehrin tozlu ve kokulu havasýný
her þeyini özleyeceðim
sana istanbuldan mektuplar atacaðým korkma
onu senin kadar sevmeyeceðim
Çoçukluk yýllarýma o aþka ilk adým atýþýma hayallerime
mesken olan yüreðini
çok özleyeceðim kokusunda hayat bulduðum
yegane sevdiðim hýrçýn sevgilim..............
vkeskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.