Gül mü goncasýnda nefes kesen,
Yoksa kýzgýn kül müydü
Hasan Daðý’ndan
Savrulup üstüme üstüme
Yel miydi burgun esen;
Erciyes’ten Süphan’a
Volkan üçgeninde
Yangýnlarýn sönmedi
Yüreðimde yuvalandý güvercinler
Baþýma toplandý periler cinler!
Ayrýlýðýn ardýndan
Alayýný tutan havalandý,
Bulut bulut duman duman
Binlerce yýl aralandý
Bin ömür geçti
Küllerinde katman katman
Biri diðerinden güzel
Binbir türlü çiçek açtý
Gül yüzünde depreþti zaman...
Yaprak yaprak büyüdü sevgin
Salkýmsöðütler, serviler
Esenlerle doladý seni
Karlar yaðdý baþýma
Kükreyen sularla yol açtýn
Aþýndý vadiler derin
Uçup giden güzel atlarýn yelesinde
Yorgun düþtü rüzgârlar
Bulut oldun, yaðmur oldun
Þimþek þimþek çakar oldun
Her nefeste yakar oldun...
Aðlayan aðlasýn, gülen gülsün
Yanardaðdan yakýcý geldin bana
Bitmesin bu sevda,
Gönülden gönüle sürsün
Ver elini Adana
Liman liman dolaþsýn sevdam
Rüzgârlarla kýyý bucak
Gemiler seni getirsin bana
Deste deste kucak kucak...
Þaban AKTAÞ
29.11.1997- GÖREME
(agss)