29.Oda:
Sen ne kadar meleksen
Bir baþkasý da o kadar melek
Sen ne kadar þeytansan
O da o kadar þeytan
Bilerek ya da bilmeyerek...
…
Ýyi ve kötü doðamýzda hep
Ezelden bugüne deðin
Böyle geldi, böyle gidecek!
…
Kainat zýtlýklar üstünde kâim
Döner üstümüzde her daim;
Ýnsan evrenin özeti,
Ruhundadýr ruhu evrenin,
Sevgi, þefkat, eðitim
Melek yapar insaný
Ýhtiras, nefret ve kin
Þeytana mahsus; yakar caný
Þeytan melek, melek þeytan
Ne varsa içimizdeki…
Evet Andrea
Ben açýk sözlü mert
Yerine göre tatlý yumuþak
Zamaný gelince oldukça sert
Hem iyi hem kötüyüm;
Bazen bir bakýþta
Ýnsandýr insaný çýkaran baþtan,
Ýnsan deðil
Heykel olsan erirsin taþtan…
Tek sen deðildin
O gece sen ya da bendim þeytan
Ya da yanýmýzdaki adam
Hani boþaldýkça kadehler
Habire raký dolduran var ya
Belki de oydu asýl þeytan
Alkol hararetini kanýmýza koyan…
Ne sen ne ben ne o
Hepimizin içinde melek, þeytan
Öðren acý çekmeyi
Þehvetin cehenneminde yan
Anlarsýn o zaman
Nedir melek, nedir þeytan!
Yoksa gece yarýlarýnda
Sýzmýþken gecenin dibine
Dalýp gitmiþken uykulara derin derin ,
Esaretiyle þehvetin
Kapýmý yumruklayýp
Gümbürdetip döðmezdi ellerin
Aðlayýp yalvarmazdýn
Týrmalamazdýn kedi gibi
Tuttuðun yerleri
Dokunduðun her yeri,
Kapýyý pencereyi
…
Þaban Þaban
Aç kapýyý, sev beni, öp beni!
(Þaban Þaban;
mach die Tür bitte auf!
Bitte küss mich!)
…
Gecenin içinde çýðlýklar,
Unutulmuyor geçse de yýllar…
Bazen içimizdedir
Bazen de þiþededir þeytan;
Þiþeden çýkýp da kanýmýza girince
Kanamaz mý insan?!
Þaban AKTAÞ
11.02.2010