SADECE ÇOCUKTU

Babam, caným babacýðým benim, ne oldu baba neden, öyle bakýyorsun? Okþayan ellerin neden iðrenç geliyor? Dur babam yapma! Neden soyuyorsun beni? Yapma babam korkuyorum, býrak beni! Bu oyun nasýl bir oyun ben hiç sevmedim. Ýçimi parçalayan bu korkuyu da sevmedim. Okuduðum kýrmýzý baþlýklý kýz masalýndaki o korkunç kurt gibi bakýyorsun sanki, beni yemek isteyen bir canavar gibisin.

Býrak beni babam, seni kýzdýracak ne yaptým? Söz, söz yapmayacaðým bir daha acý bana. Hiç mi sevmiyorsun beni baba ya da bu nasýl baba sevgisi ?
Boðuluyorum içimde bir çýðlýk var çýldýrtan, ama sesim çýkmýyor kimse duymuyormu feryatlarýmý. Dilsiz olmak, saðýr olmak böyle bir þey mi acaba?
Dipsiz kapkaranlýk bir kuyuya düþüyorum, ellerimden tutan yokmu?
Güneþ nereye kayboldu, her yer neden karanlýk.

Annem, anneciðim nerdesin, neden beni býraktýn? Bütün anneler, babalar sizin gibi mi acaba? Ya da ben ben çok mu kötü bir çocuðum? Suçum neydi bilemiyorum ,yaþadýklarýmý anlayamýyorum...

Ýçi boþ aðlayan bir oyuncak bebeðim þimdi. Belki de kâbus dedikleri budur büyüklerin. Leþ kokulu iðrenç bir bataklýkta canavarla boðuþtuðum korkunç bir rüyaydý gördüðüm. Buz gibi akan sular temizler beni uyanýrým.
Titriyorum ve gözyaþlarýmý da durduramýyorum. Ama geçer deðil mi, sadece bir kâbustur yaþadýklarým.

Geçmiyor içimdeki karanlýk büyüyor. Rüyalarým, hayallerim tüm dünya her þey kapkaranlýk. Güneþi ,aydýnlýðý kim söndürdü hâla mý cezalýyým, ne yapmýþtým ki, neydi suçum? Ýçimdeki çýðlýðý susturamýyorum,
beni bu dipsiz karanlýk kuyudan çýkaracak sýcacýk güneþin aydýnlýðýdýr ancak.
“Günaydýn, geçti artýk sadece bir kâbustu” diyerek uyandýracak
hiç mi kimse yok ?

Kimse yok mu?

DAÐÇÝÇEÐÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: