Rüyalar

Seni rüyalarýmda görmek istemiyorum
Alýþýr gözlerim; sonrasýný kanýksarým
Seni rüyalarýmda sevmek istemiyorum
Yorulur sevgiden; gerçeði yaþayamam…

Perdeler yarý açýk, dýþarda pul pul kar yaðýyor
Ýçerisi bir beyaz aydýnlýk; uçuþuyor kar taneleri
Farkýndayým uyanmýþým uykudan
Ama hâlâ gitmiyor gözlerimin önünden
Gözlerinin hareleri…

Yoruldum artýk bu rüyalardan deyip
Býrakýp gitmek istiyorum
Ayaðýmda prangalar her adýmda tökezliyorum
Ve böylece her gün, hep seni
Rüyalarda seviyorum…

Usandým, yeter artýk salýver elimi
Azad et beni…
Döneyim gerçek dünyama diyorum,
Býrakmýyorsun;
Alýp baþýný çýkýp da gitmiyorsun…

Ya çýk git rüyalarýmdan fazla zorlama
Veyahut Ýstersen tut elimden kurtar beni;
Al götür uzaklara…
Daðýlsýn içimdeki bu kâbus, bu sis perdesi
Takýlmasýn deli gönül bir örümcek aðýna;
Bir baþka tuzaklara…




M.Ýlhan Günay
Þubat 2007 – Novosibirsk / Rusya


Sosyal Medyada Paylaşın: