o lâl kızılı dudağınla muhürledim cancağızım gordion
o lâl kızılı dudağınla muhürledim cancağızım
yüzümü tokat gibi çarpan lodos’a zaman hükmünü vermeye niyetlenirken Azrail Moda koyuna ölüm tohumlarý serpiyor kalemim öznesiz yüreðim ölüm kokan gece ayazýn tam ortasýnda 32 harf darmadaðýn satýr aralarýnda ben ki senin mavi fermanýn kapýmýn tokmaðýný vurur da canýmý isterse sem gibi hemencik bir solukta canýmý serelim yoluna yâr Marmara sakýn eteðine sikme beni çiðneme hutem miskim tuzlu sularým gark oldu gecenin en dar vaktinde seni ikiye ayýran Boðaz lâl dudaðýn benim canýmdýr cancaðýzým o can dudaklarý, dudaklarýma almak bir ömürdür ömür! üzüm kýzýlý vuslat þarabýný yudumlamak yolunda toz olmak her an Meryem’in aziz ellerinden Ýsa’ya yaðan rahmet avuçlarým Yusuf’a boyalý cemâlinin hayali gözümün iþ yurduna nakþettim bir hattat misali senin gibi aþýðý ben ne gördüm ne iþittim aþk evinde cancaðýzým kapýnýn eþiðinde durmaktan sensizliðin sessizliðinde in/cin top oynarken Ay’ýn ondörtlüsüne yarenlik yaptým yâr onunla gümüþ pullarýn tozunu almaktayým lakin Eminönü yeni caminin avlusundaki güvercinler buruk senli cümlelerim zikretirken beyaz duvaklý kaðýda kalemimin vuslata dönük yüzüsün can suyum bal çeþmesine benzeyen aðzýnda göz pýnarlarýmda su içen ürkek ceylanlara verdim su azizimi tuz mübareðimi
aþk þarabýný vuslat kadehinde sunan Marmara dudak kenarlarýmda da tuz hakkýn var bilesin gece yarýsýndan devraldýðým özlem yanýðý düþlerimi Meryem’in gözyaþlarýyla yýkayýp saçlarýyla kuruttum sonra da sevda çicekleri açan avuç içine býraktým bir soluk nefesimde Galata kulesinde Hazerfen olup þehr-i istanbul’un yedi tepesinde sevda türkülerini ilmekliyorum
vakit fecr sultan Ahmed kara peçeli gecenin kimliðini yitirmeye uðraþýrken ikin nefesin tam ortasýnda sabah ezani yerini aldý teslim oluþa giyinen þehr-i Ýstanbul cancaðýzým cemâlin olmadýkça göz çýraðýndan bir sem oluþunun tam ahýnda azmettim hicraný
ey seher yeli! yâr’in civarýndan ufacýk toz zerresini getir bendenize yamalý yüreðimden gelen irin kokusunu kapat ruhum kum saatindeki kum parçacýklarýnýn zerresindeyken Süleymanî dilim susma orucunda Haliç, þöminenin baþýnda uysallaþan kedi misali Þems’in efsunlu gülümseyiþinin hükmettiði devirde martýlar zemzemim(n)i içmeyi yelteniyor mahmur zeytin gözleriyle zenci kölelerinin alýnýna düþüþünde közlendi yüreðim ceplerimde senli cümlelerdeki elim ayaðým kýrýk bir kalem pas tutmuþ hacýyatmazlar çorak coðrafya da ömürlük bir mülteciye bürünen zamanýn güzergâhýnda cemâlimi kanlý göz yaþlarýma bezedim bakýþ oklarýnla zenci kölelerini büklümü daraðacýmýn urganýný getiriyor gönlümle savaþan hicran cellâtlýðýma soyunurken bendeniz yüreðimi bedenimi ruhumu kalemimi senli cümlelerimi kýrmýzýlýðýmý, o lâl kýzýlý dudaðýnla muhürledim cancaðýzým ah! þehr-i Ýstanbul tam sen olma vakti cansuyum cansýzým mukaddes zemzemim
gordion 06/06/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.