Gülün Kalbine Dokunma Kanatırsın

Mavi,hüzün giyince üstüne
Damýtýlarak akar sözler kalemden
Kýrýlýr boynu bükük kalýr
Yazmak ister yazamaz þair
Þair ki kim ola
Ben ise zavallý bir cahil

Cahilin yüreðinde
Derinden bir ah var yanar
Varlýðýný sarsan mana
Yoksul manasýzlýða aðlar

Aymazlýk bir þelale endamýnda
Akýyorsa sýrtýndan hiçliðin tam ortasýna
Sorar hayat insana o zaman
Nedir ki kelam nedir ki kalem..!

Susunca
Yazýyorlar cevap anahtarýna
En zayýf halka

Aþkýn adý
Köprü altlarýnda dolaþýyor þair
Boþ þarap þiþelerinden
Akýyor tortu kalýntýlarý
Bir dikiþte bitirilmiþ hoþ kafalarda
Son damlasýna kadar tüketiyor aþký
Kaldýrýmlar loþ
Þiþeler boþ
Herkes hoþ mu hoþ...!

Týpký kaðýttan bir mendil gibi
Aþk, kýsacýk bir anda kaybediyor adýný
Kirletilip iþlevini yitirmiþ
Mendilin adý bile adýndan utanýyor
Üstüne "Yazýk" iþlenmiþ..

Gecesinden sabaha
Sabahýndan akþama yetiþmiyor duygular
Kayýp/larda Aranýyor..!
Aþk,adýný temize çýkaracak
Dokunmayýn gülün kalbine
Mýsralara akýyor

Sevilnur Durmaz
Ýzmir



Sosyal Medyada Paylaşın: