Siz Hiç Gülümseyen Adımlar Gördünüz mü..?

I-

Kocaman evin
Kocaman anýlarýnda
Kocaman bir aile yaþardý zaman içinde
Ve bu kocaman ailenin kocaman dallarý gibi büyüyen
Kocaman gövdeleriyle iki palmiye aðacý kök salmýþtý
Budanan kabuk yapraklarýnýn oyuklarýnda
Çocuk beþ taþlarýnýn saklandýðý
Ve kadife tenli mayýs güllerinden serpilen kokusuyla
Kocaman gülümseyen canlý duvarlarý vardý
Bahçesinde

Ve baþlarý üzerinde hiç akmadan duran
Dev gibi kocaman çatýlarýyla
Mis kokulu aþlarýnýn piþtiði
Soðuk havalarda üþümüþ yürekleri ýsýtan
Bir de sobalarý vardý sýcacýk mutfaklarýnda

Bahçesinde yetiþen
Yemyeþil asma yapraklarýndan sarkan
Ve sanki pencereden içeriye dolacak kadar yakýn olan
Üzüm koruklarýna ne demeliydi..!

Ya saksýlarýn içinde kurulan fesleðen kokularýna!
Onlar da bir gelincik edasýyla
Her sabah buram buram yayýlýp
Süzülürdü adeta kocaman evin pervazlarýndan
Güneþle yýkanmýþ odalarýna

/Oysa sadece iki küçük oda ve mutfaktan ibaret olan evin/

Bu kocaman evin
Kocaman bahçesinde
Kocaman bir aile daha yaþardý ki;
Her sabah gün ýþýðýyla uyanan kedileri ve kuþlarýydý onlar da
Yalýnayak koþturan iki küçük kýzýn
Fýsýr fýsýr gülüþen çocuk bakýþlarýyla
Oynuyorlardý hayatla

/Bir gün rollerin deðiþeceðini bilmeden/

II-

Bu sabah taþlarýn eskiyen yüzüne raðmen
Þaþýrtýcý bir çocuk masumluðuyla
Ýnadýna bir bahar gülümseyiþinde durdu zaman
Hayretler içinde kaldý anýlar
Koskoca basamaklardan birer birer indiler
Adýmlar karþýsýnda çoðalarak

/Sanki düþtüler/

Sonra bir anda iki kocaman gülüþ kondu
Pencerenin pervazýna
Ýki küçük kýz
Ýki kýz kardeþ
Küçük dev cüsseleriyle ne kadar da canlýydýlar!
Aniden belirivermiþlerdi tam oracýkta

Yine kocaman çocuk gülüþleriyle buluþtuklarý bir gündü
Oyun oynuyorlardý pencere arkasýnda
Merdivenler ortasýna dökülen anýlar
Saçýlýnca her yana oyuncaklarýyla

/Basamaklar güldü/
Çocuklar mutlu

Tatlý bir masumluk halleri okunuyordu gözlerinden
Çocuk saflýðýnda çýplaktýlar fakat
Çocuk kadar büyük dünyalarýnda
Giyiniktiler oysa sýký sýkýya

Zaman; Melek yüzlü çocuklar eþliðinde
Aniden geçti önünden sabahýn
’Buradayýz halâ’ diyen bakýþlarýyla

Azar azar çoðalan adýmlardan akan mazi
Çýkmasý zor inmesi kolay sanýlan
Her basamak bir duraktý anýlara
Bir dolup bir boþalan
Geleceði besleyen o merdivenler ortasýndan
/Yoksul bakýþlar eþliðinde aktý gözler önüne/

/Azalan basamaklar çoðaldýkça anýlar büyüdü
Hayaller küçüldü/

Oysa umutlar çok basamaklar azdý
Küçücük adýmlarýn çoðul düþlerinde
Birden kayboldu çocuklar
Gülümseyerek pencere pervazýndan

III-

Basamaklarýn sonunda
Son bir kez daha geri döndü adýmlar
Kocaman evle vedalaþýrcasýna
Hasret kokan merdiven taþlarýndan

Arasýnda akþam sefalarýný arayan
Hüzünlü bakýþlar döküldü anýlara
Oysa hiç bir þey kalmamýþtý bahçede
Birkaç tohum ile bir iki dal parçasýndan baþka
Hepsini kesmiþlerdi köklerinden
Yazýk..!

Hem de o koskocaman palmiye aðaçlarýyla birlikte
Hiç acýmadan
Hele kadife tenli güllerden
Eser bile kalmamýþtý geriye
Hayalinden baþka

Kökler
Aðlamayýn sakýn
Varsýn kessinler hepinizi
Kesmekle biter mi kökler..!
Ya umutlar..!

Kesilen her bir daldan düþen tohumlar
Yeniden filizlendi bu sabah
Ýki küçük kýz kardeþin gülen gözlerinden
Merhaba dediler hayata

’Kocaman ev gerçekten kocamanmýþ’
Dedirtti
Gülümseyen adýmlar
Ve kýz çocuklarý ....!


Bu dizeleri; O iki küçük kýz kardeþ’e hediye ediyorum.
Adýmlarý hep gülümsesin sevgiyle ve umutla..
(Sevilay-Sevilnur)



Sevilnur Durmaz
Ýzmir

Sosyal Medyada Paylaşın: