Düðün mü var kýnalar yaktýn narin eline Nazlýsýn, edalýsýn; baktým ince beline Dün vakit kuþluk idi kapýldým yâr yeline Geride neler kaldý, söylesin yara saðlar
Sürgün vermiþ dal gibi taptaze dimdik idin Yeþil bakýþlarýnla ezelden bildik idin Dün vakt-i kerahette aradým yitik idin Sanki de mahkûm olmuþ eriyen kar’a daðlar
Nehir gözün anýnca ruhumda güller açar Daðlarda özgür gezen ceylan olur mu naçar? Selvi gibi duruþun hüznümü alýr kaçar Þimdi yoksun içimi katmerli kara baðlar
Gelip senin þehrine sokaklarda aradým Ölürüm bulamadan atar isem bir adým Ey yar, nerdesin, ses ver; ölmesin þu muradým Sen yoksan þu yüreðim düþer kor nara, aðlar
Ne þehrinde sokaklar, ne meydanlar ün verir Felek bana bol acý, neþeyi öðün verir Ne yapsam bilmiyorum, biçare ömrüm erir Seni gözlemekten yâr gözümde dere çaðlar
Güneri Yýldýz(Elazýð, 01.11.2010) .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.