Kar deðil bu yaðan, bu beyaz, bu ýssýzlýk Bir hüzün karesi canlanýyor fotoðrafta Ben seninle, sensiz Kayýp bir zamanda yaþýyorum Düþte miyim, Gerçekte mi? Bilemiyorum.
Sahte kalabalýklar, yalnýzlýðým gerçek olan Göz bebeklerimde bir buðu Buruk bir aþkýn tadýnda.
Özlediðim sesler deðil bunlar, renkler deðil Umarsýzca tükettiðim, günler deðil Bir kayboluþun öyküsü bu, kendi kendine Yitip giden birþeyler var ellerimden
Beklemek ne kadar sürer Zaman ne kadar uzakta Ya ben, ben deðilsem artýk Bu yolun sonunda...
Murat ORHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Orhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.