Eylül ürpertilerinde Ellerini aradý ellerim Yoktu. Soluksuz Kýrk gün yürüdüðüm sokaklarda Yalnýzlýðýmý teslim ederken yaðmurlara Yoktun. Yan odada Bir baþka ülke kadar uzakken Dolan gözlerimi kaçýracaðým gözlerin Yoktu. Þimdi Yokluðun acýtýr mý sanýyorsun? Yaralarým çoktan geride býraktý kabuk mevsimini Gidiþin kanatýr mý sanýyorsun?
Bu kent Kurduðumuz düþlerle güzeldi Ben tam ortasýnda kaldým Sen, yine yoktun Ceplerimi yokladým Yalandan baþka bir þey yoktu. Beni burdan kurtaracak bir þey yok. Þimdi seni yokluðun Acýtýr mý sanýyorsun?
Onbeþ yýl önceydi ve bir kývýlcýmdý aþk ama sigaraný tutuþturan alevden daha yakýcý tutuþturdu da üstelik taa içerden çýra gibi Sönmesin diye neyim varsa yaktým Kor oldu Ama neylersin Kor kendini yakar Kül olur bir yaný Ve görülmemiþtir Külün bir daha yandýðý Unutmadan bir itiraf daha Ben senin gözlerinde hiç görmedim ki aþký
Artýk sesimin tüm hiddetiyle soruyorum sana Ben Aðustosta üþüdüm Yoktun, Güneþim yoktu, sen yoktun Karlar içinde yandým Yoktun Þimdi Yokluðun acýtýr mý? Gidiþin Kanatýr mý sanýyorsun?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Orhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.