o’ysa serseri mayýnlý topraðýmda gecemin uyku saatini haber veren zaman zincirime takýlan bir halkaydý heple hiçin gizli yemin þahidi sabah ezaný ve çalýnan kapýmda ýrzýna geçilen masumiyetimin köþe baþý sorgularýna veremediði cevaplardý _tek meþgûliyet siz sandýðýnýzdan çýkan_ kimliksiz kimsesiz ve hatta gölgesiz... sis...
o’ysa aþka aç dudaklarýmla can bulan mahzun günüme yeþil çiçek açan gözden farklý kelime anlamlarýna boðulan þiirimdi sis...
o’ysa kara buluttan kýzýl intihar vakti gelen gelinciðin savrulan özlemiydi öfke/sine cenabet dualarýmla kavrulan topraða düþen yaðmur taneleri ve gümüþ kadehte çoðalan siyah orkideydi sis...
o’ysa aynadaki karanlýk köþeden sýyrýlan dünümün sýklaþan þeytan nefesiyle mezar taþý basamaklý kulede sessiz çýðlýklarý sarmalayan zindana koþmasýydý ve bir kýskançlýk duvarýnda yüzlerimi parçalayan doksan dokuz sevgili ismi asýlmýþ tozlu tablolara bulaþan kanýydý sis...
_kazanmak zafer miydi?_
28/8/7
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Tavukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.