YALNIZ

Bir topaç insan uzayda, yýldýz…
Ne zaman çýktý kaytanýndan,
Savrulur karanlýðýna yalnýz;
Kendi kendine döner!

Aklý köpürtür aþk ve düþ,
Yankýsý korku çýðlýklarýndan.
Sözcükler, yaralý kuþ…
Ömrün ahengine döner!

Kaynar ateþinde yalnýz!
Her renk, rengine döner!

Sosyal Medyada Paylaşın:

Abdurrahman Günay Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

EY YAĞIZ AT, DURMA ŞAHA KALK, ŞAHLAN YİNE! UÇAN HALI ELMA DERSEM ÇIK,ARMUT DERSEM ÇIKMA! SEMAÎ BÜYÜK TAARRUZ ANILARI ORMAN 19 MAYIS, BAĞIMSIZLIK ATEŞİNİN HİKÂYESİ BİSİKLET MANİSA'DA BİR GÜN MEVLÂNÂ KARDEŞLİĞİ