Þefkatin bol kullara , güllerin gül þahýsýn,
Neþene tez uyandýr , sadýklar penah’ýsýn.
Yaðma olur düþerim , bahri okyanusuna,
Islanmaktan kurtulur , sýðýnýrým þuuruna.
Hakkýn emri illallah , o zevki lýkasýna,
saflýðýn Hayrý mahz’dýr , Hubbullah fanusuna.
Öyle alem yaratmýþ ,ruh-u katre içinde,
Gören göze aþýkar , gizli ayan hiçinde.
Dört element insanda, marifeti birleþmiþ,
Akýl fikir yükselir, hakikat nur iþlenmiþ.
Habibinden o neþe, gönüllerin kaynaðý,
Ankadýr o sancaðý þarap-ý dem damaðý.
Akreple o yer kovan, içi dýþý dilleþmiþ,
Ýçten içe aynasý, dýþtan þuhut’u seçmiþ.
Ademi mana toplar , halidun da fenasý,
Mücaz dil gönül gülü, ahadiyat bekasý.