gel caným
yokluðunu tükürürken lavaboya
sarhoþluðunun sebebi
þarap deðil dudaklarýmdan damlayan
gel caným
saçým sakalým
yüzümdeki kir pas
ölü resmedilmiþim
hala diriyken...
gel caným
uçsuz bucaksýz kainat
her yerini
yokluðuna bürünmüþken
cennet cehennem
sýrat köprüsünde biçare
eyleme beni
git caným
kalbinde birden kanayan sýzý
farkýna bile varmadan hayatýn bir yerinde
içinden taþan
gözlerinden akan yaþlar
seni bana sürüklerken
git caným
geç kalmýþlýðýndan uzun yolun
ruhuna sýla
geri dönüþü yok artýk
vazife;
son bir veda...
kal caným
salâsý eskimiþ bedenin
yüreði son kýrýntýlarýnda
sana yalvarýþlarý;
bir an daha...
...
(Hoþça Kal)
27.08.2007 Diyarbakýr
Suat ERSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.