Ne güneþten vazgeçer ne yaðmurdan deli gönül Gökyüzümün mavi kuþaðýnda eksilse de bu ömür Aldatýr gül takýnmýþ gözler avunmaz artýk bülbül Bahar özgür bulutlarýn ipek avuçlarýndan dökülür
Küllerime kanma sakýn toplanýr aniden ateþ olur Ýster buz bas üstüne ister toprak ay güneþe tutulur Yanar ateþ böcekleri yedi kuþak yedi renge dar olur Coþkun nehir gizli cennetim büyümez içimdeki çocuk
Dalgalar fýsýldýyor rüzgara düþler yakamoz üstüne Gel diyor daðlarýn kalbi süzülerek gel mavi yeþil’e Kapanmaz aydýnlýðýn ince gülü konar buselik düþlere Kalbin senfonik ezgisiyle uç göklere uç deli mavi kuþ ...
Ýzmir Sevilnur Durmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi su/s Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.