Zerre

Ey gök kubbeye sevdalý, sevdam!
Ay çehrene, yüzümü sürdüðüm sýr
Aþk-ým sana mahpus, ey hilal-îm!
Sana dair gaip, sana kûl, sana köle...

Ey, huzurunda boynumu büktüðüm gül
Yeter! Batýrma sözlerini, diken gibi kalbime
Dur! Acý bana ne olur, bitsin artýk bu hüzün
Tükensin, tüketmeden beni, seni, bizi bu keder...

Ey, uðruna ummanlarý aþýp, sahipsiz kalpleri;
Hesapsýzca, avucuna býraktýðým sevgili!
Amân, çok dikkat et onlara lütfen !?

Nitekim benim gibi, kýyýsýnda, köþesinde;
Hiç büyümeyen, kahkaha nidâlarýyla gülümseyen
Yüz binlerce, hatta milyonlarca zerre, çocuk/lar var...

Ey ay çehrene, gök kubbene kurban olduðum!
Anladým ki, onca teslimiyetime raðmen, sevmeyeceksin beni sen!
O halde, ben gidiyorum! Sevinsin, kýnalar yaksýn, yedi kat, cennet bahçen...


Not:
Bu þiir, Nil M. Mariani, Can dostuma;
"sürpriz" adlý, video çalýþmasýný hazýrlarken doðdu!
Bu vesile ile, kendisine teþekkür eder, sevgi ve saygýlarýmý sunarým.

30 Mayýs 2011 Pazartesi
Adnan Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın: