Sakýn ha geçti deme, ikinci baharýnda Aþký sende solursun, çeþm-i þehlâ bakýþlým. Nefis bir rayihayla, yaydýðýn o kokunu Itýrdan mý alýrsýn, çeþm-i þehlâ bakýþlým?
Mâzi mâzide kalsýn, bunca sitemin kime? Zaman akýp gidiyor, hem gri hem de füme Elindeyken bu fýrsat, sakýn; “geç kaldým” deme Yâri ara bulursun, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Nergis, lâle solsa da, aþk çiçeði solmasýn Edep, dolsun kalplere, kötülük yer bulmasýn Beni ilk gördüðün an, hiç þüpheniz olmasýn Ýnan dize gelirsin, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Meyletti sana gönlüm, öyle ýsýnmýþým ki Eller ne derse desin, niçin kýnanmýþým ki? Ýçimden gelen þu ki, öyle inanmýþým ki Tek bana yâr olursun, çeþm-i þehlâ bakýþlým.
Huzur varsa aranmaz, ha çalý, ha da çadýr Aþkýn kahrýn çekmek zor, ne yapsýn ona sadýr Farký fark etmek esas, öneml’olanda budur Erdem nedir bilirsin, çeþm-i þehlâ bakýþlým… Ne de tatlý gülersin, çeþm-i þehlâ bakýþlým…
31/05/’11 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.