iki kat zülfüne el atmaya imkan var mýdýr sevgili
senin ahdine de
fecr vakti yola çýkan seher yeline de dayanmaz yüreðim
aþkýn eteðinde yüzlerce âþýk kanýyla elde edildi
gece
gündüz tanrý kullarýyla savaþmaktan mitap düþen ruhum
can libâsý nedir ki yolunda yýrtýlmasýn yâr
harabat bucakta
felek türkü çaðýrmakta
zaman
hilâli kadehin dönmesine niyetlendi
mihraba benzeyen kaþýnýn büklümü ciðer kanýyla temizlemek mümkün mü?
gönlüm sabýr orucuna durdu
riyâ hokkasýný açýp
hokkabaz felekle oyuna giriþti
âþýk gel!
sazýný þark perdesine düz de vuslat halvetine gir
ey gönül!
nasýl lale gibi kanla dolarsýn
tengri için söyle ey dost
bu oyunda þah/mat oldum çýktým
o sevgili ki
yay kaþlý
ok gözlü
bendeniz’i bir sem’e çevirip
bir yakýp yandýrdý ki
Marmara bile halime gözyaþý incilerini dökmekte
sümbul-i bulutlar bile feryada geldi
ey þehr-i Ýstanbul!
bir çaren varsa tam vakti
lûtfet!
zaman iþtiyâk derdinden canýma kasdetmekte
üzüm kýzýlý akþam vuslata eriþirken
Kýz kulesi müjde ver!
yüreðim sazýn perdelerine dokundu
vuslat gülümün goncasý
yüzümü tokat atan lodos’a açýldý
bülbül de okka gül-ü râna’nýn açýlmasýndan þakýrdadý
harabat pirimin aciz kuluyum
zemzemini yarým bir bakýþla almaya imkan var mý ki yâr
herkes nakdi ayarýný vuracak zamana ramak kala
yüreðim
alnýna düþen zenci kölelerine ne güzel sarýldý
bayrama benzeyen cemâlin vefalýktla dolup
taþtý
varlýk sayfasýnda ism-i nâzýmýn varsa
ne þükreder
ne de þikayet eder bu gönül
gam tozu âþýk’ýn derdine derman olmakta
Moda koyuna doðru ilerleyen göz pýnarýmdan akan tuzlu suyu görmez mi ki
amber saçlý cancaðýzým
gözümden akan lâl kýzýlý gözyaþým aðlama duvarýný sýrýlsýklam eyledi
Yusuf kokulu mintaný duydum
kýskanç kardeþler yýrtmaya geliyor
adýmlarý Kenan’ý sarsýyor
yüreðim
sana dua etmeye saf tuttu
Süleyman’ýn hüthüdü
seba gülþeninde gül-ü râna getirdi küçük gagasýnda
murat ayýnda
gök bile emanet yükü çekemez oldu
sözün saçý
kalemle taranmaya baþladýðýnda
caným, dudaðýna feda eyledi
ruzigâr can gülüþünü dimaðýmýza bir adým yakýnlaþtýrýr diye
aþk tasýmý meydana mesken bildi ruhum
gönlüm
zülfündeki büklümlere gitti gideli dönmemekte
keman kaþlarýna karþý
ne oyun
ne þuhluklar yaptým
felek kulaðýna burkmuþ bir kere sevgilinin
bendeniz’e kulak vermeme niyetinde
gönlümü hor görme cancaðýzým
rahmet yüklü bulutlarýn feyzi
tuzlu suyum aden incisi gülbeþeker gönüllü yâr’im
þems
yine taþý lâl-i yakuta çevirmeye koyuldu
göz ucuyla öldürdüðün biçâre âþýk yolunu gözlüyor
zülfünün kývrýmý yolumu kesmekteyken
ne bir adým geriye
ne bir adým ileriye atamýyorum ayaðýmý cancaðýzým
gordion
30/05/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.