Sen sevemessin kimseyi Sen bitirdin bendeki herþeyi Sigaran gibi kül oldu ömrüm Yaktýn bütün gemileri Ben ise yersiz limanlarda buldum kendimi..
Sen sevemessin kimseyi Aglattýn her defasýnda gözlerimi Kana benzerdi aþkýn rengi Öyle bakma þaraptandýr kanýmýn rengi..
Öylece girice verdin gönlüme Ýzin istemeksizin açýkça hemde Sanardým seversin beni belki de Ama anladým sen sevemessin ne beni ne kimseyi de
Bogazýmda düðüm düðüm oldu günler Umut umutsuzluga karýstý hayal oldu sevinçler Sevmek evet sevmekti beni benden eden Ýki lafýn biri ayrýlmaktý zaten senden gelen
Þimdi sus dinle bunlar benden Ses etme çýglýklarým acýkca duyulsun ezelden Ben sevmiþtim seni ta en içten Yumuyorum þimdi gözlerimi Ne olur artýk dön söz çýkmayacaðým sözünden Ne olur artýk dön kalmadý bekleyecek zaman ömürden..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.