Martýlar bilir bu þehrin güzelliðini;
Hafif bir friþkayla sallanan kayýklar
Oltalar atýlýr rýhtým da, kafalar dingin
Bir gün batýmýnda Ýzmir’i seyrediyorum.
Ýzmir’i seyrediyorum konaktan kalkan vapurdan
Ýzmir,
Gözleri masmavi bir kadýn gibi
Güneþ tenini okþayarak kavuþur
Gerdanýna dizilmiþ inciler arasýnda saat kulesi.
Ver elini yar yürüyelim, Kemeraltý’na
Hisar önünde, kýzlar aðasý hanýnda dibek kahvesi
Güvercinler uçuþuyor konak meydanýnda
Gönül gözümle Ýzmir’i seyrediyorum.
Ýzmir’i seyrediyorum kordon boyundan
kuþ cennetine aðýr aðýr göç eden kuþlar
Durakta otobüs bekliyor yorgun bir iþçi
Sigaramýn ateþini söndürdüm, Ýzmir’i seyrediyorum.
Ýzmir’i seyrediyorum, geceye dönüyor gün aðýr aðýr
Bozacýnýn sesiyle çýnlayan sokaklar
Körfezin etrafýnda göz kýrpan ýþýklar
Yalý boyunda Ýzmir’i seyrediyorum.
Ýzmir’i seyrediyorum aþýðým âþýk
Kulak verdim sükûn la Ýzmir’i dinliyorum
Yeni bir gün doðuyor þehrin üstüne
Karþýyaka’dan Urla’dan Mordoðan’dan
Ýzmir’i seyrediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.