12:20 Eminönü vapuru; þehrin kaosu, martýlarýn çýðlýklarý, motorun boðuk gürültüsü, seyyar satýcýlarýn sesi, vapurun deniz suyunu yararken çýkardýðý hýþýrtý, yanýmdaki erkeðin kýzý etkileme çabalarý, rüzgârýn enseme soðuk soðuk esiþi, karþýda dalgakýran boyunca martýlarýn diziliþi, kanat çýrpýþlarý, birbirlerine aþk naðmeleri söylemeleri, uzakta, sisler arasýnda irili ufaklý vapur, þilep siluetleri ve tam karþýmýzda atalarýmýzdan miras: Süleymaniye,Top kapý ve muhteþem, büyülü Sultan Ahmet Camii ve bütün sahili çepeçevre kuþatan yeþil gerdanlýk gibi,aðaçlar... Yakýnýmýzdan geçen vapurun gerisinden âdeta fýþkýran beyaz köpük deryasý ve oluþan hâleler, deniz üzerinde kýsa süre gözden kaybolup yeniden ortaya çýkan birkaç karabatak... Evet yýllar önce býraktýðým o büyülü, esrarlý, eþsiz Ýstanbul, Ýstanbul’um... Yine birlikteyiz senle anýlarýmýn, sevdalarýmýn barýnaðý güzel Ýstanbul’um. Beyaz köpüklerinde gönlümün ince telinin asýlý kaldýðý, aþkým, sevdiðim, kâlp aðrým yine kavuþtum sana. Ýçim içime sýðmýyor; þu seyyar satýcýyý, komiyi, þu pejmürde adamý, gazete okuyan ihtiyarý, hepsini, hepsini kucaklamak,sarmak... Haykýrmak istiyorum; hepinizi, hepinizi olduðunuz gibi seviyorum. Etrafý ýþýl ýþýl gözlerle seyrederken beynimdeki anýlar ormanýndaki sisler yavaþ yavaþ aralanarak, oradan güzeller güzeli yüzün geldi gözlerimin önüne: okul çýkýþlarýnda Eminönü vapurunda buluþur,hasretle sarýlýrdýk birbirimize, yadýrgayan bakýþlara aldýrmadan, oysa her gün buluþurduk Seninle. Bazý geceler,sandalda yakamozlar sarýp sarmalarken bizi aþkýmý fýsýldardým kulaðýna ve yýldýz yüklü âsumandan Venüs’ü koyardým avuçlarýna da yine sönük kalýrdý yanýnda iki ayrý bedende yaþayan özgür tek yürek gibiydik sevgimiz bitimsiz, gücümüz daðlarca, gönlümüz alabildiðine engindi ve umutlarýmýz yaprak yaprak açardý istikbâl ile ilgili konularda anlatýrdýn hiç yorulmadan ellerim ellerinde, gözlerin kalbimin en mahrem yerinde. Ve bir gün babanýn tayini çýktý Malazgirt’e günlerce, aylarca ölmekten beter oldum; damarlarýmda dayanýlmaz yokluðun, sevdanýn dalgalý denizinde savrulurken gün gün öldüm ve yalnýzlýk, hep uzayan bir çöl oldu içimde.
anýlarýmýn, sevdalarýmýn barýnaðý; güzeller güzeli Ýstanbul, burukta olsa sana kavuþmak öyle güzel ki...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ılıkyağmurlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.