Sonsuzluk Yarım

Sonsuzluk Yarým

yoksun
samanyolu bakýþlým
gözlerimin içinde
gözlerimin içindeki boþluðu
tedirgin yýldýzlarla avutuyorum
kaç gecedir...

kaç gecedir yýldýzlar batýyor gözlerime
yüreðimdeki sen konulu bu mahzun göðün saðanaðýnýn
yere deðiþinde
gözlerime sesleniþinin tonu...
ve yalnýzlýðýn kahkahasý dudaklarýn gibi
her zerresi irkilterek buðulanmýþlýðýmý
koþturan gençliðimden arta kalaný
seni ilk gördüðüm ana ayýrdýðým tamamýmý...

tamamýmsýn sen defterlerimden sýzan asýl göðüm
sýcak iklimler gibi penceremi açtýran bekleyiþlere
kanýtsýz kuþ ölümleri kadar trajik
kuþkulu...

ve sen varsan herhangi bir yarýmým yok hiçbir sürekte
tamamlandým kirpiklerini kýrpýþ anýna ilk rastladýðým
aðaçlarýn çýplaklaþmaya baþladýðý o sapsarý belirsizlikte...

yarým kalan biz deðiliz ki
zamanýn kadere mahçup yetersizliði belki
bencil ölümlerde aþkýmýza haset o kör talihsizlik
belki gözden kaçýrmak kayan birkaç yýldýzý
oysa karýncanýn ter döküþünü paylaþýyorum seni düþlemekle
kelebeðin onurlu ümidini
topraðýn alçakgönüllü tasasýný
denizlerin çivit özlemlerle köpürüþünü
ve tamam diyorum kendi kendime
tamam
sonsuzluk yarým
sensizlik yarim...

yaðmur yorgunu bulutlardan korkuyorum
sensiz görülür diye rezilliðim
caddeler nahoþ edalýyken yorulmak istemiyorum duraklarda
dolmuþ camlarýnda yalnýzlýðýmýn silik siluetli sessiz senfonisi
inan yokluðunla susmak oyunu oynamýyorum saçlarý çam kokulum
sevdanla gürül gürül þiirler kanar ýssýz döl yataðýnda yüreðimin...
en azýndan tamamlanýr bir yarým
sonsuzluktan utanýrým...

yoksun
samanyolu bakýþlým
yýldýz tozlu kirpiklerinin hýþýrtýsýna uzaðým
üstüme hiçbir sonun sonunu almak istemiyorum
ilk aðlayaný ben oldum
son güleni olmayacak bu öykünün
çünkü sonsuzluk yarým
çünkü sensizlik yarim...

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: