Ama Bordo
Ama Bordo
hiçbir bahar bu kadar dokunmamýþtýr
ellerinin üþüdüðü yerde kalan gözlerime
sen üþürsün ben kalýr mýyým ki orda
kalýrým
kalbim hiçbir nehir yataðýna sýðmaz
ve sen yinelemelerle hâlâ
yoksun...
düþüncelerinin evi benden uzak
bordo bir akþam gibi kokarken yüzün
ti’ye alamam hiçbir yokluðunu
ve yine düþüncelerinin sokaðýnda bordo bir akþamken yüzün
benden uzak bütün ana tonlarýn
yaralý parmaklarýn
saplar buzdan kýlýçlarýný
sensizliðime …
susadým
gözlerinde yüzdürdüðüm beyaz gemilerin
ulaþmak ümitlerine...
portakal çiçeklerine koþar gibiyim
bak bana
kanayým derinliðine akdeniz sesli gözbebeklerinin...
yalan sana yeþil doðru bana bordo
gözlerimin bana benden uzak iki yanýlgýsý
kulaçlýyorum zaman denizini
kuþlara daraðaçlarý kurulmasýn diye
sevgiye itimatlý dönencelerde
ve seni sevmek için kara ilk kez
iki defa görünecek sevgili isimsizim
bir sensin biri gözlerin...
sana yeþil...bana bordo...
aklýma kan gibi oturur bekleyiþlerimde
bir daha hiç gelmeyeceksin korkularý
yalancý tutkularýn ötesinde
kýsrak gibi bir arzuydun sen boydan boya
kitaplarýmýn sayfa içlerinde
ayrýlýðýn parmak izleri çýldýrýrken
ömürlerimizi kýrpma anlarýmýzda...
sana bakamadýðým anlarda
ömrümü kýrparým gözlerimin yerine
belki yeþil...ama bordo...
yüreðim hiçbir aný yakalayamaz
sen üþürsün ben kalýr mýyým ki orda
kalýrým …
kalbim hiçbir nehir yataðýna sýðmaz
ve sen yinelemelerle hâlâ
yoksun…
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.