Paþakapýsý Cezaevi; Aðýrdan kapatýrken demir kapýlarýný, Ýçeride Kader aðlarýný örüyordu. Burada Hiç kimsenin farký yok Herkes birbirinin ayný.
Akþam, Çökerkerken bütün aðýrlýðý ile Üzerimize, Düðümlenir nefeslerimiz, Gözbebeklerimizde. Susar zaman, konuþamaz. Çaresizliðin elinde paslý býçak. Yüzer derilerimizi, acýmaz.
Bir gelir Bir gider anýlar. Gecenin geç saatleri, Duyulmamýþ havalarý çalar. Sýcaklýðýný hissederim; Karantina üst koðuþunun. Gönül ister ki, Suçsuz olalým. Paþakapýsý Cezaevi, Anýlarýmýzda tatlý bir ýslýk çalalým.........
(23.8.2003 tarihli 5. þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.