Göster-e Göster-e Kýrýldý kalemin kemigi ortadan Ateþe verdiler yüreðini,gözlerini On sekiz yýl Geçti aradan bir asýr Betonun rengi kýzýlmý kýzýl. Bir perde nedir ki? Bir perde gri renklidir Bir perde isterse geceyi alevlendirir..
Baktý ölenler gökyüzü penceresin’den. Aþaðýda ölenlerin,yaþayan bir kaç bacýsý Bakanlarýn gözyaþlarý Türkülere aðýr aðýr damlýyor..
Ýlahi melekler gülümserken Kuþun kanadýyla iniyor kitap Kitap mý kitap... Konmuþ madýmaða bak! Külden doguyor bir kalem Kalem mi? yazýyor...
-Kitap otuzüç safya’da barýþý anlatýyor;
Ve pir sultan yattýðý yerden kalkýyor, Ve benim asýrlýk yüreðim,uyanýyor Ve külden yaratýlýyor insanlar Ve insanlar umuda uzanýyor Ve uzanan elleri çocuklar tutuyor Ve güneþ tuttugu orucunu bozuyor Ve açlýkdan ölmek günah sayýlýyor Ve günahkarlar tanrý etegine saklanýyor Ve hiç olmamýþ gibi peygamber sesine koþuyorlar Ve kitap inadýna-inadýna bagýrýyor Ve tanrýlar kenti munzur taþýyla yýkýlýyor... Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.