Sen yeni umut mu? Sen ebedi uykunun doðuþu mu? Sýkýlýyorum, Yumruklarýmý sýkýyorum.
Kimi zaman yutkunuyorum , Anlatamýyorum.
Öyle bir düþün ki beni, Ýçi dolu sirke bidonu misali, Ya kendim kendimde kavrulacaðým, Ya da ince bir yerlerden sýzýntý yapacaðým. Yavaþ...Yavaþ...Sýzacaðým. Ama …Yavaþ… Yavaþ.
Ve ardýndan öyle bir patlayacaðým ki, Patlarken yanýmdakileri, Her þeyi yerle bir etmekten öyle korkuyorum ki...
Kimse anlayamaz beni !! Hiç kimse!! Sen bile anlýyor musun!! Sen bile!!
Bazen sýkýlýp gitmek istersin, hani geçmiþinin tren kazasý gibi, Geçmiþinin atom bombasý gibi ürkersin. Ürkekliðini tebessümün altýna gömer, Tebessümü yalancý edersin. Sonra geleceðin bir uçak kazasýndan bir sahne canlanýr gözlerinde, Nefesin daralýr, hani boðarlar o an seni. Birden baðýrýrsýn, çaðýrýrsýn bilirim, Bilirim anlatamazsýn ya, Ýþte bir ben anlarým o vakit seni.
Ben aðlarken gülerim, Gülerken aðlarým sevgilim. Ben severken terk eder, Terk ederken geri dönerim, Ama dönek deðilim, Sözümden dönen deðilim. Terk ederken geri döner yine severim. Kimse anlayamaz iþte beni, Sen bile anlýyor musun sen bile!!
Ben severken Terk edersem sevgili ; Unutma... Terk etmemiþ terk edilmiþimdir. Biliyor musun kimse tutamaz o an gözyaþlarýmý, Ýlahi kuvvetten baþka kimse anlayamaz, Ve kimsenin de gücü yetmez.
Biri gözyaþlarýmý hapsederse, Biri dilimi kilitlerse bir diðeri asla açamaz. Hani biri ellerimi kelepçeler de, Olur da sürgüne gönderirse, Bir ömür boyu bu aþk mahkumu bir daha geri dönemez. Bir kar tanesi beklerken ömrümün kýþýnda Damarlarýmda ki kan donarsa, Sýcaklýðýn derecesi kaç olursa olsun, Bir daha sýcaklýða itaat edemez. Korkuyorum… Çok kötü patlayacaðým çok kötü!!
Seversem hani düþünki kördüðümcesine, Hani kimse çözemesin de, Bizi iki iplik parçasý yapmasýnlar diye, Öylesine manyakça, çýlgýnca, Hatta fay hattýndaki serseri mayýnlar gibi titreyerek severim. Serseri mayýnlarýn korkusu gibi titriyor her gece içim… Sen bunu anlayamazsýn biliyor musun anlayamazsýn iþte !
Anlaman için yürümene gerek yok, Yürürken yavaþta yürüsen, Dikkatli de olsan faydasý yok üstümde. Zaten patlamaya ramak kaldý, Bundan önceki bir zamanda Aldatýlan esnaflar ve tüccarlar, Boynuz pazarýnda sundular aþký satýþa.
Benim aþkýma biçilen deðer ne rakamla nede yazýyla yazýlamaz, Çünkü yüreðimin aðýrlýðýný kimseler kaldýramaz, Kaldýramayan ne zaman patlayacaðýný, Ne zaman havaya uçacaðýnýn hesabýný yapamaz. Korkuyorum iþte, Yüreðimi sen alýrsýn da elinde patlar diye.
Sakýn suçlama beni sevdiðim, Güneþim ol ýsýt beni. Hani üþümekten de bir o kadar korkuyorum ki… Sen anlayamazsýn iþte beni, Anlayamazsýn sevgili.
Korkak deðilim, dönek deðilim, Kördüðüm olursak sakýn çözdürme kimseye bizi. Budur benim senden isteðim , Sevdiðim; Býrak seni istediðim gibi, Çýlgýnca, MANYAKÇA seveyim. Çünkü ben imkansýz aþkýn damadý deðil MANYAKAÞKINGELÝNÝYÝM…
Cansel Iþýk/Manyakaþkýngelini
Sosyal Medyada Paylaşın:
ManyakAşkınGelini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.