Mâi (düş)

Gel bir mai ol, düþ üzerime
Kapaklansýn dolsun nefes içime
Kabul buyursun o yiðit gönlüme gönlüyle
Gelsin, diz çöksün divanýna
Bilmez mi ki arþ-ý âlâdan kâvl eder gönül
Bilmez mi ki seyreyleyip cemâlin çehresini
Ve yine bilmezmiki
Gün hiç doðmaz o içimden yitmediðinde

Yüreðim harman yeri gibi ateþ-i þuh
Hârý ocak, hârý þems, hârý çöl
Ziyan olmuþ aklým deli divane yoluna
Gel de bir tutam yanaþ kýyýma ,kýyýma

Yak bir daha, bir daha diye inleyip derinden
Sal içerime Yusuf/un düðümlü halatýný
Dert dedikleri kara zindan olasý içerime
Etti beni ,har"da har, yar"da har

Lâl olur dil, göz, hem de beden
Takat biter, zaman diner, ruh siner
Aþk dedikleri acýsý alýnmýþ þerbet
Dökte lebe içeyim derinden derinden

Yanar gönlün haznesinde ki volkan
Tabip aranmakla kaybedilmez zaman
Bir nefes üfle gayrý soluðundan
Yanan etler dirhem dirhem söner.



Sosyal Medyada Paylaşın: