Aradan on gün geçti, doðum günümü,
Yapraklarýnda, müstehzi gülüþ,
Bu gece kutladý kýlýç çiçeði.
“Geç oldu diye sakýn sitem etme bana”,
“Kutladý mý ki Suna?”
Ey gafil çiçek,
Söyledim, duymamýþsýn,
Suna üç ay önce öldü,
Anlattým, anlamamýþsýn.
Ne de olsa,
Alt tarafý çiçek,
Söz dokundurduðu Suna,
Her gece rüyalarýma süs,
Nereden bilecek, nasýl bilecek.
Kýzdým,
Kýzdým, yine de,
Sararan yapraðýný kökünden kestim,
Kýyamadým sürgünlerine,
Topraðý kurumuþtu,
Ýçtiðim sudan verdim.
Mahzunlaþtý,
Suskunlaþtý,
Zaten fazla konuþmazdý.
Hüzün kattý hüznüme,
Her þeye raðmen yatmadan önce,
Tozlanmýþ yapraklarýný sildim.
Böyle oluyor,
Kýlýç çiçeði ile gece monologlarýmýz,
Ben anlatýyorum, o dinliyor,
Ara sýra, Suna’ya sitem edince,
Kýzýyorum, suskunlaþýyor.
Ýbriþime tutsak dilsiz çiçeðim,
Gecelerimin yoldaþý, tek dinleyenim,
Ne gerek var ölenin ardýndan konuþmaya,
Suna’yý tanýmýþ olsan,
Doðum günümü kutlamamýþ olsa da,
Yalanlarýna saklardýn O’nu,
Sen de benim kadar severdin.
ÝST. 25. 05. 2011 / 02. 40
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.