Kimsesiz vakitlerde gizlendim kendi siperime Gövdemden çekiliyor kan, iç çekip d/üþüyorum Dudaðýmda yetim bir ýslýk, sürgünüm ben aþka Yaprakta çiy, þemsiyede damla, dudakta ýþýðým
D/üþüyorum gönlünün fiyakalý saraylarýnda/n Unutulmuþ yüzün ekseninde sana sus/uyorum Yüreðimin buðulu f/aylarýnda kýyamete aþk var Unutulmuþ adresleri saklýyor sokaklar koynunda
Anýlarý tütsülüyor bir kadýn acýnýn irinli odasýnda Karanlýk bir menzildeyim seni aydýnlatýyor þafaklar Belleðimde kazýnmamýþ bir aþkýn s/özlü saðanaðý Düþlerin rutubetli mahzenlerinde seni bekliyorum
Nefretin mor slaytlý odalarýnda acýlarý g/izliyorum Þ/aþkýn iç sesiyle geçiyorum geceleri kendimden Sesinin kýrýk naðmeleriyle çýkýyorum kabrimden Sensiz günler söndürüyorum ben sarý küllüklerde
Bir zamansýzlýk düþünün küfür bozan devrindeyim Düþüncelerim buz tutmuþ, yürekte nefret kaynýyor Hep aldanýþ k/oylarýnýn senfonisi aldatýlan uslarda Daðlar kendine yandaþ, sýrlarýn döþünde ruh aðlýyor
Gövdemde kavga artýðý bir býçak, kandan geçmiþim Sürgün türküleri dudaðýmda, gidiyorum kendimden Arama kalýntýmý g/özlerimde, çürüdüm kendi çukurumda Umarsýz bir ömrün cenderesinde hýncým isyanýmý sarýyor
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.