Nefes almak ne zaman bu kadar zorlaþtý? Ben derinlerdeyim sanarken, Etraf nasýl bu kadar sýðlaþtý?! Kendi kendimi duymaktan yoruldum. Baðýrarak anlattým olanlarý... Kimse dönüp bakmadý; Herkes ayný anda mý saðýrlaþtý?! Sustum bende sonra... Sessizliðe sýðýnýlýr sandým. Sardý beni sessizlik... Her hücreme iþledi... Susmak marifetmiþ gibi; Çevremdekiler de beni izledi. Þimdi kimse cesaret edemiyor ilk konuþan olmaya... Kimse hazýr deðil daha, Ýçimdeki daraðacýnda sallanmaya!
_Nurbanu_ (23.05.11 17:35) Sosyal Medyada Paylaşın:
maviii- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.